การลอกการบ้านและงานของอาร์เซนอล

หนึ่งคะแนนในบ้านไม่เคยน่าพอใจสำหรับทีมที่จะต้องการเป็นผู้ท้าทายบัลลังก์แชมป์พรีเมียร์ ลีก (แบบที่แฟนบอลจำนวนไม่น้อยหวังเอาไว้) เมื่อการหลุดมือสองคะแนนในวันนี้ อาจมีผลมากกว่านั้น เพราะเกมต่อไปต้องพบกับแมนเชสเตอร์ ซิตี้

อาร์เซนอล จัดทัพใหญ่ในเกมนี้ กาเบรียล เฆซุส, โมฮาเหม็ด เอลเนนี่, รีส เนลสัน และ เอมิล สมิธ โรว์ คือคนที่ไม่มีชื่อด้วยอาการบาดเจ็บ ส่วนที่เหลือพร้อมลงสนาม เจอกับ เบรนท์ฟอร์ด ทีมที่ไม่แพ้ในในลีกมานานถึง 9 เกม และเกมนี้พวกเขาลงสนามมาด้วยความเชื่อใจ วินัย และสมาธิ

“เดอะ บีส์” ในยุคของ โธมัส แฟรงค์ วางเกมรับมาอย่างแน่หนา พวกเขาเป็นทีมที่ยกระดับการเล่นได้ดีที่สุดทีมหนึ่งในช่วงสองปี ปีแรกในพรีเมียร์ ลีก เกมในบ้านอันตราย แต่นอกบ้านแต้มไม่ค่อยได้ มาปีนี้มองหาความสม่ำเสมอในเกมได้มากขึ้นจะในบ้าน นอกบ้าน พวกเขาเริ่มไม่ต่างกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ที่เหลือคือคุณภาพของผู้เล่น

หากมองเกมกับนิวคาสเซิ่ล และ เอฟเวอร์ตัน มาเป็นต้นแบบกับการเล่น ชัดเจนมากว่า เบรนท์ฟอร์ด”ลอกการบ้านเพื่อน” ได้เหมือนแบบที่ครูจับได้ แต่ก็หาความผิดไม่ได้ว่าลอกจริงหรือเปล่า

งานลอก “เอฟเวอร์ตัน”

เบรนท์ฟอร์ดวางเกมรับ 10 คนรวมนายทวารในเกมรับสามชั้น ตั้งแต่ตัวบนสุด ในระบบ 3-5-2 กลางแน่นมาเจอกับ อาร์เซนอล ที่เล่น 4-2-3-1, 4-3-3 หรือ 3-2-4-1 ปล่อยพื้นที่ให้อาร์เซนอลครองบอลได้พอสมควร แต่หากเข้าถึงระบบต่ำกว่า 40 เมตร หน้าเขตโทษของพวกเขา อย่าหาเจอความสบายใด ๆ ในการเข้าทำ
เคลื่อนที่กันแบบเป็นแผง ขยับกันเป็นระบบตั้งแต่ตัวบน เบรนท์ฟอร์ด ไม่ได้เล่นเพรสซิ่งแบบสุดตัวตั้งแต่ตัวบนแบบที่เอฟเวอร์ตันทำ แต่พวกเขาก็ขยับค่อนข้างเยอะ ในพื้นที่ด้านบนที่แม้อาร์เซนอล จะแก้จังหวะบอลเพรสซิ่งเก่งขึ้นมาก แต่ก็เสียเวลาในการแกะเกมรับผ่านครึ่งสนามขึ้นมา ที่ต้องเจอกับเกมรับที่ถอยกันลงมาเร็ว อาร์เซนอล ช้าเมื่อไรก็จบกันเข้าทางพวกเขาทันที
หลายเพลย์คุณจะเห็นจังหวะผู้เล่นอาร์เซนอล 4-5 คน เจอกับผู้เล่นเกมรับเบรนท์ฟอร์ด 8-10 คน ขวางหน้าอยู่ และ อาร์เซนอล ซึ่งดันเกมขึ้นมา ซินเชนโก้ ในฐานะของ Invert Fullback ขึ้นมาเล่นตรงกลาง – โธมัส ปาเตย์ คุมหางเสือของเกมอาร์เซนอล พยายามอย่างมากในการออกบอลให้เหล่าตัวรุกเข้าสู่พื้นที่อันตราย วันนี้เราจะได้เห็น มาร์ติน เออเดการ์ด อยู่ตรงพื้นที่ด้านข้าง มาเล่นใกล้กับ บูคาโย่ ซาก้า มากขึ้น ทางซ้าย กาเบรียล มาร์ติเนลลี่ เจอกับ แมดส์ โรสเลฟ และ คริสโฟเฟอร์ เอเยอร์ แบบ 2 ต่อ 1 แทบทุกครั้ง
บอลยัดเข้าตรงกลางเมื่อไร สามกองกลางของทีมเยือนพร้อมเกะกะ หลุดเข้ามา เอนเคเธีย กองหน้าเป้าเจอกับ เบน มี หรือ อีธาน พินน็อค สลับกันเข้ามาขวางทางทุกครั้ง แต่ละครั้งจบด้วยการได้บอลบ้าง พลิกบอลได้บ้าง แต่จังหวะดี ๆ ไม่เกิดขึ้นเลย ทั้งหมดเกิดจากวินัยเกมรับของคู่แข่ง และความต่ำกว่ามาตรฐานในการเล่นของอาร์เซนอลเอง เรื่องของกองหน้าตัวเป้า เป็นอะไรที่ชัดเจนมากว่าเกมนี้มีความแตกต่างระหว่าง เอ็ดดี้ เอนเคเธีย และ อิวาน โทนีย์ อย่างชัดเจน

การแก้เกมของ “อาร์เซนอล”

ครึ่งแรกจบแบบอาร์เซนอลเหนือกว่าแบบน้อยนิดมาก ค่าสถิติเป็นไปตามแบบเกมกับเอฟเวอร์ตัน ปืนใหญ่ดีกว่าทุกอย่าง แต่สกอร์ไม่เกิดขึ้น อาร์เซนอล ปรับในแบบที่ปรับกันมาตลอดไม่แก้ “แท็คติก” ก็ต้องแก้ที่ “จังหวะ” และสุดท้ายก็คือแก้กันที่ “บุคลากร”
อาร์เซนอลลงสนามครึ่งหลังด้วยการเร่งจังหวะในการออกบอลให้เร็วขึ้นในช่วง 15 นาทีแรก ไม่ทันไรพวกเขาก็เริ่มขึงเกมรุกได้ แนวรับดันกันจนมาถึงครึ่งสนาม ศูนย์บัญชาการเปิดเกมเริ่มต้นกันที่ วิลเลี่ยม ซาลิบา และ กาเบรียล มากัญเยส แต่ที่แก้ไม่ได้คือจังหวะติดขัดมากมายที่เกิดขึ้น
อาร์เซนอลเป็นทีมที่เล่นเกมรุกด้านข้างได้ดีมากทีมหนึ่ง หรือจะว่าอีกนัยหนึ่งว่าเมื่อตรงกลางมันแน่น ตัวด้านข้างก็ต้องมีบทบาทเยอะในการเซตเกมรุก ที่ผ่านมา ซาก้า – มาร์ติเนลลี่ คือความหวัง แต่เมื่อตอนนี้มีทางเลือกมากขึ้นพวกเขาก็เปลี่ยน เลอันโดร ทรอตซาร์ ลงมาแทนมาร์ติเนลลี่ และก็กลายเป็นส่วนสำคัญของการได้ประตูแรกของเกมนี้ ที่พูดได้เลยว่าเป็นครั้งเดียวที่แนวรับ เบรนท์ฟอร์ด พลาดให้กับตัวริมเส้นของอาร์เซนอล ทั้งสองฝั่งจากขวามาซ้าย จาก ซาก้า ถึง ทรอตซาร์ กลายเป็นประตูแรกของทรอตซาร์บนสีเสื้ออาร์เซนอล…แต่หลังจากนั้นคือความผิดพลาด

การลอกการบ้านที่เหนือชั้นกว่าของ “เบรนท์ฟอร์ด”

เบรนท์ฟอร์ด แม้จะได้แค่คะแนนเดียวไม่ใช่สามคะแนนแบบที่เอฟเวอร์ตันคว้ามาได้ในเกมก่อน แต่นี่คือการมาเล่นเกมเยือน และเป็นเกมที่พวกเขาต้องตามหลังไปก่อนอีกต่างหาก

บอลสองที่รู้ใจ 90 นาทีในเกมนี้ เรื่องนี้เป็นคีย์หลักในการที่ทำให้ในช่วงเวลาที่เกมรุกพวกเขาโดนปิดตายจากการโดนขึงเกมใส่ แต่เกมรุกของพวกเขายังมีส่วนอยู่ตลอด ทุกครั้งที่ตัดบอลได้ แทบไม่มีจังหวะใดที่จะเสียเวลากับการออกบอลถอยหลัง หรือในระนาบเดียวกันเลย พวกเขาออกบอลไปข้างหน้า และในหลายครั้งเป็นการออกบอลจังหวะเดียวแบบได้-เสียอีกต่างหาก การที่แดนหน้ามี ไบรอัน เอ็มโบโม และ อิวาน โทนีย์ ช่วยพวกเขาได้เยอะ ทั้งใหญ่ ทั้งครองบอลดี ต่อเกมกันติด เกมนี้จุดต่างใหญ่มากส่วนหนึ่งคือตรงนี้ นักเตะเบรนท์ฟอร์ดมั่นใจที่จะยัดบอลไปให้เพื่อนในแดนหน้าไปจัดการต่อ และพวกเขาก็ทำกันได้ด้วย
ส่วนเรื่องของ VAR เจ้าเก่า…ไม่พูดแล้วกัน เบื่อที่จะพูดถึงมาตรฐานของการตัดสินในพรีเมียร์ ลีกเหลือเกิน ในเมื่อเป็นทีมที่เสียประโยชน์ก็คือต้องพูดถึง และ มิเคล อาร์เตต้า ก็กล่าวถึงในเรื่องนี้อย่างเหนื่อยหน่าย พร้อมบทสรุปที่ได้ใจความว่า กรรมการบอกว่าเป็นประตูไปแล้ว และทีมต้องเสียสองคะแนน แต่ที่น่าตำหนิคือ ผู้เล่นของอาร์เซนอลเองในแนวรับ
เซตเพลย์ของเบรนท์ฟอร์ดขึ้นชื่อมาตลอดว่ายอดเยี่ยม ถึงขนาดที่ว่าทีมชาติอังกฤษต้องมาขอดูงานในการซ้อมเซตเพลย์ว่าเล่นกันอย่างไร และมันมาส่งผลในจังหวะได้ประตูตีเสมอ ซึ่งในครึ่งแรก อาร์เซนอล รอดตัวแบบหวุดหวิด 2 ครั้งเป็นอย่างน้อย และมันเกิดจากการยิงชนคาน และยิงหลุดเสาของ อิวาน โทนีย์ ทั้งหมด มาจนถึงการเสียประตูที่ เหล่ากองหลังไปจนถึงกองกลางอาร์เซนอล ยืนกันเต็มไปหมด แต่กลายเป็นปล่อยให้เกิดการเล่นบอลกลางอากาศ 3-4 จังหวะกลายเป็นประตูในที่สุด หาก VAR น่าผิดหวังแล้ว เกมรับอาร์เซนอลวันนี้น่าผิดหวังยิ่งกว่ามาก เพราะหาความแน่นอนในเกมรับได้น้อยมาก โดยเฉพาะ วิลเลี่ยม ซาลิบา ซึ่งระยะหลังเองเขาก็ไม่ได้อยู่ในช่วงที่ฟอร์มดีที่สุดแบบที่เคยทำได้เช่นกัน

งานของ “อาร์เตต้า”

หากถามว่าวันนี้กับหนึ่งคะแนนน่าผิดหวังหรือไม่ แน่นอนร้อยละ 90 ของทีมเจ้าบ้านก็บอกว่าผิดหวัง แม้จะบอกว่าเบรนท์ฟอร์ด ผลงานชั่วโมงนี้พวกเขาคุณภาพผลงานไม่ด้อยกว่าทีมระดับพื้นที่แชมเปี้ยนส์ ลีกก็ตาม อาร์เซนอลในภาพรวมไม่ได้เล่นแย่ในสิ่งที่ตนเองทำมาตลอดฤดูกาลนี้ มีบางช่วงที่เล่นได้ดีเล่นแบบมีรูปแบบชัดเจน แถมมีการเติมบุคลากรลงมาเสริมเขี้ยวเล็บมากยิ่งขึ้น แต่ผลลัพธ์ไม่ได้เป็นไปตามผลงาน เมื่อคู่แข่งเองก็ไม่ได้หยุดพัฒนา

ผู้เขียนเคยกล่าวถึงไว้แล้วเกี่ยวกับการเล่นของอาร์เซนอล ณ เวลานี้ทีมถูกคู่แข่งศึกษามาเป็นอย่างดีเรียบร้อยแล้วจากทุกสโมสรในพรีเมียร์ ลีก หลังจากโชว์ฟอร์มได้อย่างร้อนแรงในฤดูกาลนี้ มีเพียง 4 เกมที่พวกเขาไม่ได้สามคะแนน และทั้งสี่เกมมีความคล้ายกันบางอย่าง ไม่ว่าจะเป็น

เสียประตูจากจังหวะสวนกลับ – ลูกกลางอากาศ
เล่นเกมรับอย่างมีวินัย – สมาธิ และเชื่อใจในทีม

นักเตะหลายคนไม่ได้อยู่ในฟอร์มที่ดีที่สุด แต่กลับได้ลงสนามตัวจริงต่อไป เกมนี้คนที่ลงสนามไปในฐานะตัวสำรองคนหนึ่งฟอร์มสวยยิงประตูได้ ส่วนอีกคนหนึ่งจังหวะเซตเพลย์นาทีสุดท้ายแล้วเปิดเหมือนส่งคืนนายทวารแบบนั้น ก็คือสอบตก เกมใหญ่มากรออยู่ในกลางสัปดาห์นี้ อาร์เตต้า อาจต้องตัดสินใจเลือกแนวทางที่ต่างไป เพราะสองเกมในลีกล่าสุดทีม 11 ตัวจริงเจอปัญหาอย่างยิ่ง สายตาของ กาเบรียล เฆซุส ที่เข้ามาดูในสนามด้วยในวันนี้บ่งบอกชัดเจนว่าเขาอยากลงสนามมากแค่ไหนในวันที่ทีมต้องการตัวรุกทุกคนในทีมเพื่อควานหาประตู

ถึงตรงนี้ อาร์เซนอล ยังคงอยู่ในเส้นทางของเป้าหมายในการกลับไปเล่นแชมเปี้ยนส์ ลีก อีกครั้ง พวกเขาถือมันไว้เต็มมือ แถมยังมีดวงมาเกี่ยวข้องเมื่อคู่แข่งสำคัญต่างก็พากันสะดุดมากสะดุดน้อยกันตามกันมา แต่มันคงไม่ดีแน่ ถ้าจะยืมจมูกคนอื่นหายใจแบบนี้ต่อไป ทุกทีมต้องเจอกับสถานการณ์เช่นนี้มาแล้วทั้งสิ้น ในวันที่อะไรไม่เป็นใจ ในวันที่เล่นแบบเดิมแต่ผลลพธ์ไม่ได้แบบเดิม ปัญหาคือจะแก้อย่างไรให้ได้ และแก้หรือหรือเปล่าตรงนี้สำคัญที่สุด

มันคือสิ่งที่เรียกว่า “งานใหญ่” ของมิเคล อาร์เตต้า และทีมงานต้องหาทางแก้ไขให้จงได้ เมื่อคุณสัมภาษณ์เองว่า “รู้อยู่แล้ว” ว่าคู่แข่งจะมาเล่นอย่างไร แต่สุดท่ายถ้ารู้แล้วแก้ไขไม่ได้แบบนั้นก็ไม่ต่างจากการไม่รู้ หรือถ้ารู้แล้วยังคงไม่แก้ไขอันนั้นคือหนทางแห่งความพินาศ

ดังนั้นสิ่งที่อาร์เตต้า และทุกคนในสโมสรต้องทำคือการแก้ไขในเรื่องนี้ เพราะต่อจากนี้จะมีเกมแบบนี้มากขึ้นเรื่อย ๆ อย่างแน่นอน เพราะตัวอย่างก็มีมากขึ้นเรื่อย ๆ ว่าเล่นแบบไหนจะมีคะแนนกับอาร์เซนอล จะซ้อมในสิ่งที่ทำอยู่ในเฉียบคมยิ่งขึ้น หรือจะสร้างสรรค์แนวคิดการเล่นแบบใหม่เพื่อแก้ไข ก็ต้องเลือกทำกัน เพราะตอนนี้มันเห็นกันชัดเจนว่า อาร์เซนอล ทำได้ทุกอย่างยกเว้นการยิงประตูให้ได้เป็นกอบเป็นกำแบบช่วงแรก ๆ

อีก 17 เกมสุดท้ายจบฤดูกาล อาร์เซนอล ยังไม่ประสบความสำเร็จอะไรเลย และความผิดหวังในหลายเกมที่ผ่านมา ตอกย้ำให้ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับทีมเข้าใจตรงกันว่าความสำเร็จที่หวังไปให้ถึง มันต้องแลกมาด้วยอะไรบ้าง ถึงตรงนี้ที่แลกไปมันยังไม่มากพอ และต่อให้ต้องแลกมากกว่านี้ก็ต้องทำ หากอยากให้ฝันที่รอคอย ไม่ใช่แค่ความฝันอีกต่อไป